Sonbahar

Kaldýrýmdaki sararmýþ yapraklar, eþlik ediyor bana
Yürürken, boynum bükük
Islanýrken omuzlarým, sessizce yaðan yaðmurdan
Bir nefes daha alýyorum, huzur veren rüzgardan
Hava soðuk, bir tokat gibi çarpýyor yüzüme
Biraz daha hýzlanýyorum, sýklaþýyor adýmlarým
Eskimeyen, eski bir sokaktan geçiyorum
Öyle ki, ihtiyar kahve hala açýk
Yudumlanýyor çaylar, muhabbet koyu
Kimseye belli etmeden, oturuyorum bir köþeye
Paltomu çýkarýp, bir çay istiyorum
Isýtýrken üþüyen ellerimi, üzülüyorum yine
Olmayýþýna
Çayýmý içip, çýkýyorum yola
Yaðmur dinmiþ, býraktýðý koku kalýyor geriye
Ve ben de gidiyorum, kalbimi dinleyerek
Uzaklara..
Sosyal Medyada Paylaşın: