Ortalıktan Kayboluyorum
Ben
Ben tek baþýma yetmedim sana hiç bir zaman
Yanýma hep baþkalarýný da koydun
Bazen klawyenin tuþlarýnda
Yada telefonun diðer ucundayýdý, bana ortak koþtuklarýn
Saf sanýrdýn ya beni, kendi saflýðýnda
Demlediðim çayýn her yudumunda
Sana edilen beddualarýn merkezindeydin oysa
Senden alacaklarýmýn hesabýný diðer tarafa býrakýrken
Bana ortak koþtuklarýnýn sarhoþluðundaydýn sen
Sana dediklerim
Demediklerimin yarýsýydý
Ýçim kan aðlardý ama verilmiþ sözüm vardý
Zaman vardý kýyamete
Ölüm vardý ihanete
Ben sabr ederken, sen zamansýz zamanlardaydýn
Güneþ üzülürdü, gökyüzü aðlardý
Toprak kan aðlarken, ben beddualardaydým
Sen anlamazdýn
Melekler sana darýlýrdý
Ben kendimden geçerdim, dilenciler bayram ederlerdi
Ýþte o yüzden ben dilencileri severdim
En çok onlar bana beni anlatýrlardý
Dilenmenin ne olduðunu
Sevgiye nasýl aç kalýndýðýný
Sözlerimi hiç/liðinin kumbarasýna attým
Sonradan sonraya
Belki bir gün dinlersin diye
Sonra çok düþündüm
Ettiðim beddualarýma çok geliyordun
Ben sana azdým
Sen hayatýma fazlaydýn
Ve iþte kararýmý verdim
Seni sonsuzluða atarken edilmiþ beddualarla
Senli ne varsa silip
Ortalýktan kayboluyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.