(Bu vatan için canlarýný feda eden Þehit Þerife Bacý’nýn þahsýnda tüm þehitlerimizin aziz hatýrasýna)
Kuþatýldýk dört koldan; Türk’ün baþý belada
Gök kubbe ateþ kusar, nefesimiz is ve kir.
Kâfirlerin kulaðý verilecek selâda
Takvimin yapraklarý bin dokuz yüz yirmi bir.
Mehmet mermi bekliyor; emri baþýmýn tacý,
Orduyu beslemenin baþka yoktur ilacý.
Hüma Hatun soyluyum; Seydilerli bir gülüm
Þereflice söz verdim; ’’Ya istiklâl ya ölüm!’’...
Sevkiyat var deyince, delirdi ki yüreðim,
Gece tarih dokudum, vatanla taþýp-coþtum.
Bir hançer saplanýnca yarýldý sol küreðim,
Ezaný zor getirdim, kaðnýmý hemen koþtum.
Þerife’yi kim tutar, kucakladým bebemi
Kafileye katýldým, giyemeden kebemi.
Limandan yüklediler cephaneden bir bölüm;
Þereflice söz verdim; ’’Ya istiklâl ya ölüm!’’...
Ýstanbul-Ýnebolu; Kastamonu-Ankaram
Ýstiklâl Yolu kaygan, aralýkta geçemem.
Önden giden kollarla ýrarsa þayet aram
Ýzleri tipi tutmuþ; istikamet seçemem.
Bebem feryat ediyor bu daðlar neden hayýn?
Doldursam midesini; çýkýnýmda yok tayýn.
Biz ölelim ne yazar, vatan çekmesin zulüm;
Þereflice söz verdim; ’’Ya istiklâl ya ölüm!’’...
Küre’yi zor týrmandýk; Ecevit’e daha var
Boraya döndü tipi, yüküm ýslanmamalý.
Cephane patlamazsa Mehmetçikler ne yapar?
Tek sermayem yorganým; sýrta yaslanmamalý.
Sýyýrdým üzerimden, mühimmatý bürledim
Ýçine dolan karý elim ile kürledim.
Mermiyle belediðim Elifimdir tek dölüm;
Þereflice söz verdim; ’’Ya istiklâl ya ölüm!’’...
Benim yüküm aðýrdýr, varmalýyým kýþlaya
O yüzden Ecevit’te mola bile vermedim.
Elimde üvenderem, öküzlerle peþleye
Uzatýp sýrtlarýna bir kez olsun vurmadým.
Onlar benim dostlarým yollarý iyi bilir
Çaresizce bakarsam, Kocagöz dile gelir.
Titreme nöbetlerim, serapta ateþ gölüm;
Þereflice söz verdim; ’’Ya istiklâl ya ölüm!’’...
Kan ilikte donuyor, adýmlarým çok kýsa
En iyisi Elif’in, yakýnýna uzanmak.
Emanet varmaz ise düþerim esas yasa,
Azda olsa yavruma; sýcak zaman kazanmak.
Þahâdet ederim ki; Yüce ve birdir Allah!
Peygamberim çaðýrýr; Muhammet Resulullah!
Muþtuyu aldým þükür, ne de þanslý bir kulum;
Þereflice söz verdim; ’’Ya istiklâl ya ölüm!’’...
Ýsmail Süklüm
13 EKÝM 2013
KASTAMONU
(Þiirimi güne layýk gören seçki kuruluna, yorumlarýyla destek olan gönül dostlarýma teþekkürü borç bilirim.Ayrýca Türk-Ýslam Aleminin Kurban Bayramýný tebrik eder, hayýrlara vesile olmasýný Cenab-ý Allah’tan niyaz ederim.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.