Baþkaydý bu kadýn Hüzün vardý bu kadýnýn gözlerinde Hüzün kokardý elleri, yüzü Hüzün kokardý rüzgâr her estiðinde simsiyah saçlarý Oysa kimse bilmiyordu yaþanmýþlýðýný Ve kimse bilemezdi yaþayacaklarýný Kocasý terkedip gitmiþti belki Çocuklarý da ölmüþ olabilirdi pekâlâ Sahi hiç evlenmemiþ miydi? Eline hiç mi deymemiþti bir erkeðin elleri? Bu denli gizemli olmak nedendi?
Sorarlardý "Hiç gülmez misin be kadýn?" Derdi "Ben dün güldüm, dün aðladým ve öleceðim yarýn" Ýþte öyle bir kadýndý bu kadýn. Sosyal Medyada Paylaşın:
Armonika Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.