Bir devrin bitiþi gibiydi Asýrlardýr süregelen bir kavga gibi Koskoca bir imparatorluðun çöküþü Yahut devrilmiþ bir kralýn iç çekiþleri
Kimse duymadý sesini Kimse uðramadý yanýna Bir gün oldu, açtý gözlerini simsiyah bir sabaha Aðlamaklý gibiydi, ýslaktý sanki gözleri Ama hiç ’Neydi bu durumun sebebi?’ demedi
Bir devrin bititiþi gibiydi Karanlýktý heryer Ama aydýnlanacaktý elbet gökler ve yer Uyanacaktý bu kabustan ’Boþuna düþmüþüm’ diyecekti hiç yoktan
Uyandý da nihayet Uykulu gözlerle dolandý odasýnda Ýnanamadý her þeyin bir rüya oluþuna ’Belki’ dedi ’Görürüm sonunu’ Döndü yataðýna büyük bir umutla
Sosyal Medyada Paylaşın:
Armonika Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.