Zindanlarda sana tükettim ömrümü Yusuf oldum Züleyhalarýn kýrbaçlarýnda Her vuruþta post’a ahlarým çýktýkça asumana Sen duyar mýydýn aþkýn narasýný ruhunda Bir selamýn bir tebessümün gelir diye Parmaklýklar önünde geçti ömrüm Sýlanýn özlemi yetmezmiþ gibi Solmayan umutlarýma inat Hasretine kavrulan yüreðim tükendi bir bir Koyu karanlýk zindan duvarlarýnda Gel ömür gözlüm gel baharým Gitmeden daraðacýna bedenim Boynuma geçmeden yaðlý ilmek Nefesinden bir yudum iksir gönder Dirileyim son kez ölmeden evvel Desem ki þimdi sana Bak sevdiðin can verecek Sonra da toprak olacak Bilirim en çok sen sevinirsin Sevinçlere gark olursun Bana geliyor diye arþa çýkar mutluluðun Bilirsin ki ben sana hep Avuçlarýmda yeþerttiðim TOPRAÐIM derdim…
Faruk ANBARCIOÐLU Sosyal Medyada Paylaşın:
FARUK ANBARCIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.