Anmamaya yeminli tutsak dilime inat
Göðsümde alazlanan kelimedeydi aklým
Karýþýk duygularýn çemberinde Kainat
Ýçimi sergilerken kalmadý hiç bir saklým
Sancý yapar durmadan ruhumun yara yaný
Zamansýz kanamada hesapsýz kabuk atar
Ötesi lazým deðil, belli ki; yar ayaný
Hatrý kalmýþ maziye sükûtla çalým satar
Cenge hazýr cümleler uzanýr payitahta
Taþa döþeli yürek bahtýmda yol yorgunu
Mührü kýrýlmýþ gönlün minderi yakýn tahta
Kader, göz yummuþ ise haklý kirpik vurgunu
’’ Dar mýdýr yerin ’’ diye, sorma canýn kendine
Boynunu mahzun bükmüþ sorguya razý deðil
Özde, sabrýn marazý rest çekerse bendine;
Þüphesiz bitap düþen hüznün birazý deðil
Çekiþþin daraðacý, bedense serencamý
Mahkum olan yanýmý urganýna sözledim
Yerle gök arasýnda feryadýmýn tamamý
Bölünsün daða, taþa ’ seni nasýl özledim’
Nezahat YILDIZ KAYA
Þiirimi güne getiren Edebiyat Defteri sitesine, seçki kuruluna ve sayfamý ziyaret eden bütün dostlara teþekkürlerimle....