Kendimi yýllar önce; seninle ilk defa buluþtuðum yerde buldum En saf ve temiz duygularla dopdolu Ne zaman hatýrlasam hüzünle dolar içim Deniz köpüðü gibi bembeyaz bir düþ þimdi o yýllar Ýlk tomurcuk o gün açmýþtý kalbimde. Hani; Merdivenlerin altýna saklanmýþ iç çeke çeke aðlarken Derinlerden bir yerden seslenmiþtin bana Ellerim üþümüþ,çenem zangýr zangýr titrerken, içim ýsýnmýþtý Neden aðladýðýmý hatýrlamýyorum bile
Deðil mi ki seninle tanýþmýþtým baþka ne önemi vardý En güzel duygularla dolmuþtu o gün yüreðim
Gizli saklý seslenirdim sana; ’gel de konuþalým’ derdim Ýlk ve en iyi dostumdun, sýrdaþým hem de Zeytinlerimi seninle paylaþýrdým ben çok severdim ya sende seversin diye Lüle lüle saçlarýmdan kesip sana vermeyi düþünürdüm hep Ýlk denememde anneme yakalanmýþtým, kulaklarým sýzlar hala
Senin için hayali bir bahçe de satýn almýþtým hani Ev yapmýþtým tam ortasýnda beraber oturacak, ayrýlmayacaktýk Var ya... düþünürken bile kalbim yerinden çýkýyor þimdi Dedim ki kendi kendime; iflah olmaz bir duygusalsýn Ýzinsiz çýksam evden bir köþede hayal kursam eskisi gibi Mendilimde olmasa, aðlarken burnumu koluma sürsem yine
Ben seni hep arardým da En hüzünlü anlarýmda bulurdum Ne zaman öfkelensem gidiyordun, bana mý öyle geliyordu bilmem
Seni kendimden de gizli sevdim galiba En gizli en mahrem sýrrýmdýn Nadide bir çiçek gibi narindin bende, incinmenden korkardým Ýçimdeki o çocuðu özlüyorum þimdi, keþke hiç büyümeseydi diyorum...
Yakýnlarda bir yerlerde o çocuk sanki Ayla konuþuyor bazen, güneþle, yýldýzlarla, aðaçlarla... Renk renk çiçeklerle hasbi halleþiyor Arýyorum kendimce lakin; Bir bahçede, ayný evin içinde seninle yaþamayý düþünebilecek kadar masum, kaç büyük; çocuk kalabildi ki ?
Çocuk kalbiyle þiirin baþ harfleri Senin için... ’Kendimden de Gizli Sevdim Ben Seni Ya Rab’
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.