Kayýp bir þehir gibi bilinmeyen yerdeyim Gecenin ücrasýnda belki de seherdeyim Sanki her adýmýmda baþka bir seferdeyim Hangisinde hayýr var, bilmem ki hangisi þer Dalýmdaki yapraklar düþer birer ikiþer Her seferde ruhuma senli rüyalar düþer
Kelimeler tükendi kalmadý ki mecalim Bilmem aþýk mý oldum kendime mi mezalim? Kalbe inmeyen sözden, olmaya dilim zalim! Cümlelerim de eski üstünde binbir yama Ne yazsam anlatamaya yetmez halimi ama Aþk ile dönmezse dil yüreðim düþer gama
Kaným mý dondu bilmem sebepsiz üþüyorum Surlarýmda gedikler açýldý düþüyorum Yakamý býrakmayan ben/le didiþiyorum Ciðerimden sökülür þakaðýmdan düþen ter Ruhumdaki fýrtýna beni nereye iter Bilmem ki bu yolculuk hangi durakta biter
Belkide bu son sefer ebede yürüyorum Ýçimde ki ’ben’ denen defteri dürüyorum Girdabýndan sýyrýlýp boynumu büküyorum Gözümden perde perde gafleti kaldýr ya Rab Rahmetinle kuþatýp deryana daldýr ya Rab Sanadýr, münacatým ancak sanadýr ya Rab