Melanet kapısı kolu efendim

Gerçeðe hu deyip dolarsan eðer
Ummana kavuþan çiçek olursun
Sevdanýn közünde solarsan meðer
Kendini çaresiz mecnun bulursun


Ulu divanlara çevirme baþýný
Yükseðe uçanlar tepeye çarpar
Gözün sel olsa da dökme yaþýný
Eksik yazýlaný terazi kýrpar


Dallara eðlensen dal yalan çýkar
Gönül figanýný çula yaslandýr
Hallere tutuþsan biçare yakar
Kalbine hançeri okla paslandýr


Deseler kullarý sevenler gülmez
Mübarek elleri öpen erenler
Çöl iklimlerde elbette ölmez
Kýyamet yoluna sýrat gerenler


Gerçeðe gül deren caným efendim
Melanet kapýsý kolu kýrmadan
Yanarak tutuþan aþka direndim
Közden küllere daldým yanmadan


Sönüyor kapýmýn feri sönüyor
Iþýksýz ellerim kelam süzmede
Bu devran kötünün olsa dönüyor
Gerçeðin figaný susuz yüzmede


Kýrklarýn ceminde beþler yediler
Soluksuz yüzleri düþer feraða
Hak yoluna eriyin yanýn dediler
Muhannet kapýsý düþtü ýraða


Sosyal Medyada Paylaşın: