Þimdi bir cennet hayalinde gözlerim Adým adým cehenneme sürüklenirken ruhum Derin düþüncelerde Kalsam mý kayýp ruhlarýn bekleþtiði o mekana Huzuru kayýplýkta mý arasam hiçbir zaman bulamadýðým
Bir sesleniþti acýk gözlerimde gördüðüm rüyada Bana sesleniyordu Usul usul akýyordu daveti yüreðime Ben kimim neyim neden ben derken Bir anda yanýnda buldum kendimi
Ýçime dolacak sevgiyi huzuru hayal ederek Besmeleler ile girdim son duraðýna Yüzlerce insan bedenleri ile ruhsuzca dolaþýyordu Gözlerim bana ait deðildi artýk Damla damala senin için akýyordu yaþlar
Nasýl olur anlamýyorum Sen deðil miydin dünyaya sevgiyi anlatan Senin dergahýnda aþkýn aþýsý yapýlmýyor muydu Peki bu hüzün bu kýrIganlýðýn neden Sessizce hoþ geldin diye fýsýldadýn kulaðýma
Ýçim ürperdi sesinde yankýlanan o acýdan Hýçkýrýklar gizlenemiyordu ayyuka çýkmaya hazýr Etrafýmda bakan gözlere aldýrýþ etmeden Duygularýmý akýþýna býraktým Sana dokunamamanýn hüznünü biriktirirken içimde
Kederimin tarifi yoktu Beklerken sevgi baðýnda bir gonca olmayý Hüzün baðýnda bir salkým olmuþtum Hakkýnda yazýlanlar,anlatýlanlar Hepsi yalan hepsi uç kuruþ için kaleme alýnmýþ zýrvalar
Kimse senin özünü görememiþ Ýçinde beslediðin hüzne farklý isimler koymuþlar Bir zamanlar benim de koyduðum gibi Senin karþýlamanda utandýðým o düþüncelerim Çýktým içime hüzünlerini doldurarak
Odalarýnda dolaþtým diyeceklerini düþünerek Ýzleyerek etrafta koþuþturan hiçliði Hangisi seni anlamak için gelmiþti Senin özünü kim görüyordu bu hengamede Sadece bakmak ama görmemek için oradaydýlar
Bir fincan kahve eþliðinde sohbet Beni sana getiren bilge ile bilgeliðinin farkýnda olmayan Senin dergahýnda arýnsýn diye Bana zoraki bir eþlikçi olan bilge Bulduðum maneviyatýn þaþkýnlýðý yüzünde
Ve bir kez daha diye yankýlanýþý sesinin Sana varmak bir kez daha Ýçimi yakýp kavuran o hüzne gark olmak Bu kez aðlamak için deðil seni anlamak için Karþýna geçmenin heyecaný
Neler oluyor bana bu ben miyim Bu kadar gözyaþý olmamalýydý pýnarlarýmda Vefasýzlar için onlarý harcamýþtým Oysa þimdi selleþiyordu Utanmadan arsýzca hýçkýrýklara boðulurken
Kulaklarýma senin sesin deydi Þaþkýnlýk içinde dinlemeye baþladým Ýnce sakin gül kokusunu andýran tatlý bir ses kulaðýmda Etrafýma bakýnýþým sesin sahibini arayarak Tam karþýmda yeþillere sarýlmýþ boylu boyunca yatýyordu
Soruyorum Dünyaya sevgiyi anlatan sen Bu hüzün neden Cevabý içimde bir sýzý oluþturuyor Anlaþýlmamak anladýðýný sandýklarým da yanlýþ anladýðý için diyor
“Önünde bir yol meþakkatli Bir çok kez vazgeçmeye yelteneceðin Ama her yýktýðýn yüksek duvarda güçleneceðin Ýçinde hiçbir zaman isyanlar büyütme sevgini besle Unutma Allah’a giden yol acýdan geçer “
Gözyaþlarým hýzlanýrken Yanýmdakini göstererek Her ne yaparsa yapsýn ona sahip çýk son sözlerin O bilgeyi bana emanet ediþin Her þeyine sükunetle karþýlama sözüm
Hayat tekerrürlerden mi ibarettir diyorum Þimdi biz siz gibi miyiz Ben ona öðreten o bilge de sen mi Ben hoca ona hayatý, kendini öðreten O inatla kaderine karþý çýkan
Gitme zamaný geldiðinde içimde bir acý Bilerek tekrar sana geleceðimi Beni tekrar tekrar sohbete davet edeceðini Acýlarýna ortak olarak, sevgime ortak ederek Seni anlamýþ olmanýn huzuru içimde gidiyorum ….
N.C.U ESKÝÞEHÝR 10 EKÝM 2013
Sevgiye davetten kesitler sonu gelmeyecek olan
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.