Sonbaharla birlikte bir mum gibi sararmýþ
Vazifesini yapmýþ dökülüyor yapraklar
Aðaçlar çýrýlçýplak þoka girmiþ kararmýþ
Onlara kucak açmýþ sine açmýþ topraklar
Her canlýnýn kaderi dönüp dolaþýp gitmek
Öl deyince ölmek ve diril deyince bitmek…
O rengârenk yeþillik gözlerden ýrak þimdi
Þimdi ayrýlýk vakti elim bir firak þimdi
Gönüller kara yasta kederli, kurak þimdi
O güzel mamur baðlar bu mevsimde çoraklar
Bülbülün öt emrince destursuz iþi ötmek
Güle sol denilince telaþý solup gitmek…
Yerin üstünde hayat emaresi azaldý
Böylece hava atan avaresi azaldý
Baðýn ve de bahçenin semeresi azaldý
Kuru otlarý biçti nara ile oraklar
Sýrada kara yeri beyaz kefenle örtmek
Bir gün tekrar dirilip onu ebedi yýrtmak…
Her yýl ibretlik olay gözümüzün önünde
Bize diyor kaçýþ yok altý cihet yönünde
Bugün ve yarýn böyle, öyle idi dününde
Upuzun servilerden dikilecek bayraklar
Bize düþen yeþilken azýðý hazýr etmek
Ebedi yurdumuzda aciz’i vezir etmek…
Salih Yýldýz…10.10.2013
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.