MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BANA YALNIZLIK YAKIŞIYOR ANNE
PINAR_

BANA YALNIZLIK YAKIŞIYOR ANNE



Bana yalnýzlýk yakýþýyor anne!
Bu köhne sokaklarda bir baþýma,
Heybemde üç beþ kitap,
Gönlümde kýrgýnlýklarým,
Gözlerimde bir avuç hüzün
Ve Hakk’a uzanan ellerim…
Böyle bir baþýma kalabalýðým iþte…
Bana yalnýzlýk yakýþýyor anne!

Kimsesiz gecelerde sessiz çýðlýklarýmda boðulsam da
Umuduma tuzak kurmuþ piþmanlýklarým olsa da
Yüreðim böyle bî-çare, böyle suskun, böyle kýrýlmýþ olsa da
Ah annem, sensiz bir þehre kement vursamda,
Yalnýzlýðým çaresizliðimdende olsa,
Bana yalnýzlýk yakýþýyor anne!

Ben ki kimi ruhuma eþ kýldýysam kaybettim,
Ben ki ardýmda hep kýrýk dökük anýlar býraktým,
Ve ben ki yüreðime gem vurdum.
Ben ki kimsesiz sahillerde gönlüme sýðýnacak bir liman aradým,
Ben ki rýhtýmda tüm gemileri yaktým, daðýttým,
Ve ben ki yakamozlarý yâr bildim kendime…
Bilemedim, tan aðarýnca yârin de gideceðini anne
Bilemedim…
Ve…
Ve bana yalnýzlýk yakýþýyor anne!

Gönlümde ince bir sýzý oldu tüm þehir.
Ne yana baksam geçmiþimden bir akis,
Ne yana gitsem burcu burcu o koku,
Ve ne yana dönsem tebessümüme düþman bir gülüþ!
Yere göðe sýðdýramýyorum bu gönlümü anne,
Yorgun kalýyor bu þehirde nefeslerim.
Kayboldum kendi kalabalýðýmda.
Her geçen gün nefes nefes tükenen ruhumda
Acýyý hüzne katýp içiyorum anne
Ve tüm hüzünlerimi bir tebessümün ardýna gizliyorum.
Sonra deli gönlüm bir türkü de buluyor kendini.
“Sevda deðildi bu, sanki bir düþtü
Sürecek diyordum sonsuza kadar.”
Bir türküyle yalnýzlýðýma dem vuruyorum.
Bana yalnýzlýk yakýþýyor anne!

Bir þiire hüznü iþliyorum ilmek ilmek,
Yalnýzlýðým þiire satýr satýr dökülüyor.
Gönlüme çöreklenen sýzýya eþ tutuyorum þiiri.
Uçsuz bucaksýz çöllerde vaha oluyor þiir,
Yine yalnýz yine kimsesiz kalýveriyor çorak vadilerde.
Ve anne, yüreðim gibi bahara hasret kalýyor þiir.
Bu yüzden anne, bu yüzden…
Bana yalnýzlýk yakýþýyor…

Bana yalnýzlýk yakýþýyor anne!
Bu köhne sokaklarda bir baþýma,
Heybemde üç beþ kitap,
Gönlümde kýrgýnlýklarým,
Gözlerimde bir avuç hüzün
Ve Hakk’a uzanan ellerim…
Böyle kalabalýk ve yorgun yüreðim…
Bana yalnýzlýk yakýþýyor anne!
Bana yalnýzlýk yakýþýyor…


Pýnar DAÐ

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.