EVVELDE AŞKA SUSAMIŞTIK

kelimelerin kifâyetsiz olduðu da oluyormuþ hayatta
yalanlarýn gerçeði ayýpladýðý da…
siyahýn beyaza karýþtýðý zamanlar…
gündüzün geceye teslim olduðu da oluyor ya…

evvelde aþka susamýþtýk
kana kana aþk meyinden içecekken
nefret sardý tüm bedenimizi.
gayr-i ihtiyârî gidiyoruz kuytulara.
aþktan soyutlanmýþ yüreklerimiz kalýyor ellerimizde bîçâre
bakýyoruz ayrýlýklarýn ardýndan
ve aykýrýlýklarýmýz takýlýyor peþimize
kaçamak bakýþlar üzerimize yük oluyor sebepsizce…

evvelde aþka susamýþtýk
gözbebeklerimiz sevgi fýsýldardý çoðu zaman
dudaklarýmýz muhabbet ederdi sabahlara dek
baharý kuþanýrdýk tüm benliðimizle
geceye kandiller yakardýk
ve mutlu sonla biten hikâyeler yazardýk kandiller altýnda.

evvelde aþka susamýþtýk
ve lâkin âhirde nefrete kanar olduk
sükût etti sebepler, biz derbeder olduk
elleri yapayalnýz býraktýk
ve savurduk sîneleri fütursuzca…
gaflete düçâr oldu dimaðlarýmýz
gören gözümüzü duyan kulaðýmýzý unuttuk
can damarýmýzdan yakýn olaný kaf daðýna attýk
kalakaldýk öylece çýrýlçýplak
galebe çaldý nefsî isteklerimiz
ve biz þehvet bekçileri oluverdik sýðýnaklarda
vicdan kapýlarýný kapattýk tüm yüreklere
aþkýn boynunu vurduk yalanlarla.

evvelde aþka susamýþtýk
muhabbet iklimlerinde körkütük sarhoþ olmuþtuk dembedem
ve nihayet aþký bulmuþken, sýrt çevirdik eþsiz güzelliðe
evvelde aþka susamýþtýk lâkin
âhirde yürek parçaladýk
bütün bedbahtlýðýmýza raðmen sustuk, sustuk ve hep sustuk…

Pýnar DAÐ

Sosyal Medyada Paylaşın: