Tınısal Elveda
Elveda yaþam hücrelerim
Ardý sýra insan tarlalarý
Elveda caným kardeþim dostum
Gidiyorum bu yalan yerden
Beni doðmadýðým ellere mahkum ettiler
Ve mavi sularýn eþiðine býraktýlar
Sonra kadýný yarattýlar zihnimde
Ölüme eþ bir tutkuydu bu
Tattýðýmda anladým
Acý veren yokluðu
Bir elem diyarýnda çiçek açmýþým
Güneþin gözlerin olduðunu bilmeden
Sana sarmaþýkla aþkla baðlanmýþým
Kýrbacýma karanlýk bir çizgi çeksem
Dizginler miyim sözcüklerimi
Ve sevda yine yenik düþtü
O kýrmýzý sancýlara
Aþk hareleri sardý etrafýmýzý
Menekþeleri kopardým sonra karanfilleri
Ellerinde son mektupla kanattým çiçekleri
Dikenlerin naðmesine keman teline
Ellerine, eldivenlerine
Kar damlasýna, dua eden minik serçeye
Sonra rahmet pýnarlarýndan çekilerek gelen
Yolcular diyarý bin yýllýk kervanlara, hanlara
Saman kokusuna, toza topraða
Sam yelinde çýkan sarý þafak türkülerine
Anne diline, tebessüme
Elveda...
Ve matem yeniden doðdu
Baþým önümde
Cebimde ýslýk taþlarý
Simit-çay parasý...
Lokmayý da hýrkayý da
Baþka bahara
Devr ettik artýk
Gül bahçesine hazan düþse nola ?
Seher vakti ruhuma gam girdi benim...
Ezelim ebedi varlýðýmýn sahibi....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.