MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YA GARDAŞ DEME...
Bilal BÜTÜN

YA GARDAŞ DEME...



Ben,
Trabzon’da sürmene býçaðý
Rize de çayým.
Koçköroðlunda nara
Yunus Emre’de HAY’ým.
Balýkesirde Bengi,Erzurum da Bar,
Doðu kapýsýnda Nene Hatun,
Kastamonu da Kara Fatma
Ýzmir de Hasan Tahsin,
Maraþ’ta Sütçü Ýmamým.
Cemaatým,halkým
Gerektiðinde çapulcu,gerektiðinde kurt
Toroslarda ki yörük çadýrýnda ýþýk
Ben kanla kýzarmýþ bayraðým,yurdum!...
Aþýklar ölmez derler ya!
Ben ölmem;zira bu yurda aþýðým.
Ben Anadolu’da noktayým,
Hem baþlangýç,hem bitiþim.
xxx
Geliþim Yesevi sülbündendir,Türkmenim
Asýrlardýr Kerkük’ü yurt tutmuþum
Beylikler kurup,hanlýklar büyütmüþüm
Hep yüreðim batýya akmýþ,
Batýya bakmýþtýr gözüm.
Bir iþaret beklemiþem,feda-i can demiþem
Can dediðim sýrtýný dönünce ,yýkýlmýþam
Bayram günü Huzurmatu’da kurban edilmiþem
Petrol yerine kaným akmýþ oluk oluk
Ezan sesi bir yandan serinlik verirken yüreðime
Diðer yandan yakmýþ içimi
Ve ellerimi açýp yalvarmýþam;
YA BAÞIMA BAÞ GÖNDER: TÜRK OLSUN
YA DA GENÇ OSMAN GÝBÝ BAÞSIZ VURUÞACAGIM
Ben Kerkük’te,Huzurmatu’da ezaným
Vallahi:Hem Türk,hem de müslümaným!...
xxx
Ben;
Doðu Türkistan’da kanayan vicdan,
Utanan yüzüm.
Gece gelen ölüm aniden çalar da kapýmý
Gün doðumundan sonrasý gözlerimi de öldürür.
Zorla koparýlýp götürülen kýzlarým
Geri dönemez utancýndan.
Gözümün önünde babalar ölür,
Yiðitler,eli kýnalý gelinler ölür,
Doðma sevincini yaþayamayan ceninler ölür ,dayanýrým da
Temsilcim Rabia Ana
Gardaþ kapýsýndan yüz geri edilince
Ar gelir yüreðime,taþýyamam.
Mýsýr’ýn Rabia’sýna göz yaþý dökenler
"Þimdi verirken son nefesimi
Bu son sesleniþim size
Ya tutun elimizden
Ya da gardaþ demeyin bize"1
Ben sýradan biri deðilim:TÜRKÝSTAN’ým
Vallahi,billahi ben de müslümaným!....
xxx
Her an eza,her yan ölüm,her yer kan
Buna reva görülen tek ümmet:Müslüman!
Hangi suçun cezasý,neyin kefareti bu?
Ey! ölümden sonra gölgesi kalanlar,
Ey! iki alem arasýnda sýnýr tanýmayanlar,
Ey! zamanýn sahibi,hükmeden
Yüzümüzü dönüp göz açtýðýmýz,
Ey! ulularým,ey hýzýr,Ya Resulallah
Artýk dayanamýyoruz!
Sanadýr münacaatýmýz ey Allahým
Vucutlarýmýzdan yükselen alevler
Katýna vardýysa...
Yetsin artýk bu zulüm!
Ýsyan sayma sözlerimizi
Yanacak yerimiz kalmadý...
Artýk yanamýyoruz!....

1)Bu bölüm Ozan Arif’e aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.