Sessizliðin isyanýydý dudaklarýmda dökülen yürekte var isyan ölüm olsun sol yaným baþucumda kaldý karanlýðýn gölgesi ayrýlýðýn acýsý yüreðime vurduðunda.
ne aðýtlar yazdým gizlice hayatýma tutmak istedim gizlice içimde sancýlarý sessizce kara bulut sardý düþüncelerimi hayatýn özeti bölünmüþtü çoktan günlüðüme.
iki satýr mani yazdým kanlý gözlerimle dinlemedi bir türlü beni yürek acým anladým ki dünya yalan hayat ise boþ çare deðil son dokunuþlar sessizliðime.
kör düðüm sanki hayat geçmez günüm ölümüne sevdim desende yalanmýþ bu hayat çözeriz bir gün suskunluðu düþeriz yollara koþarýz geceye sessiz yaþamak ölümse.
çiseledi yaðmur daðýldý umutlarým çöktü baþýma hüznüm kaldý çýrpýnýþlarým sanki kýrgýn bana dokunduðum bedenim birikti kaldý içimde sessizliðimin isyaný... Hüseyin YANMAZ 09/10/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tercanlı24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.