minarelerin sesi kilisede çanlar sýký kalplerini tanrýya adayan iki aðzýn kardeþ olduklarýna dair bahçeler dile geldi bir elmanýn yarýsýný o yarýsýný o yedi
yuvarlak terazisini hiç kaydýrmadan döndürdü nizam rahatlýðýn büyüleyen ferahlýðý aðýr basýnca fazlanýn ve var oluþun dibi çýktý ben utandým beni benden çaldýklarýna
o ilk sarsýntýdan sonra güvenilmez iki kiþi olmak ödünç alýp vermelerin noksan aklýnda iletilen gayelerin gayreti deðildi zehirlendikçe kavuþacaktýk bir birimize nasýlsa
görüntümüzün ve yürüyüþlerimizin biçimi farklý olmasýna raðmen ölümle dengelenen yandaþ mezarlarýmýz oldu minarelerin sesi kilisede çanlar sýký kalplerini tanrýya adayan iki aðzýn son rüyasýna daldýlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.