Yaprak Dök Sonbahar Tavrınla

kýrýk yol altýnda yazý var
kalemli göz yaþýný göster bana
bir ýzdýrap iþareti
tutuþunca velveleleri kaðýdýn
koyu bir batýktan bizi dinlesin

yavaþ yol kýrmýzý onunla dokun
anlaþýlýr olmaktan korkma
tekrar üstünden geç doðrunun
bir kaç yanlýþýn altýnda durma

oðul gecemin an dokunuþu
penceresi serin zamana
tutunurken karnýnda büyüttüðün
göz göze gelmiþliðimizin bahçesinde
en renkli gülüþleri ile
aramýzdadýr þimdi

ellerimiz yumuþak minderlere deðmedi mi
ne çabuk da unuttuk yaþananlarý
zelzeleler yaratan rüyanýn devamýnda
ihtiyacýmýz olduðu kadar sevmedik mi
ya da düþmedi mi sevinçten
kollarýmýz iki yana

hadi bana aðaç taklidi yap
yaprak dök sonbahar tavrýnla
kýþýn alnýnda bembeyaz
boya saçlarýný benim için
iyi bir bahçývan muhakkak yazý yazmayý bilir

senelerin içi boþalmýþ of
ve çerçevelerini hiç hatýrlamadýðýmýz resimlerimizin
hadi uyu þimdi
ardýndan sýrýtan düþlerim oldu
hep sakladýðým senden
oysa
ne çok bakardýn gözlerime.


Sosyal Medyada Paylaşın: