Anam
Anam, vefasýz hiç beni sordu mu?
Yanýmda sen vardýn umut biterken
Tek sana söyledim gönül derdimi
Hanemizde kara baykuþ öterken
Yüzüme gülsen de yüreðin yasta
Belkide bedenin benden de hasta
Gözün yumulsa da kulaðýn seste
Elin yüreðinde dalýp yatarken
En kötü ihtimal gelirse akla
Her nefis elbette sözlüdür hakla
Hep ayný saatte oðlunu yokla
Yaþýyor mu diye þafak atarken
Rabbim ilk akþamdan canýmý alsýn
Anam, bir gün baþým dizinde kalsýn
Ýmam seher vakti salamý çalsýn
Defin olmaz imiþ güneþ batarken
Anam senden de çok sevmiþse Huda
Canýmý ürkütür hüzünlü seda
Sen uyurken sana etmeli veda
Nasýl dayanýrsýn elim tutarken
Hakka teslim etsem nazik canýmý
Gözyaþlarýn yusun soðuk tenimi
Kýbleme döndürün sonkez yönümü
Gerçek sevgiliye vuslat çatarken
Anam vasiyetim kapansýn konu
Týpký benim gibi herkesin sonu
Üstüme gelirse incitme onu
Hazaniyi kara yere katarken
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.