Gül güzeldir bakarsýn koklarsýn Koklarken dikenleri batmaz eline Dikkatli tutarsýn ya dibinden ya da baþýna yakýn Gül masumdur sana bakar gül kokar
Sen zamanla býkarsýn kýrmýzý yapraklarýna bakmaktan Her gün baþlarsýn bir bir yapraklarýný koparmaya Artýk gül solmaya baþlar aðlar Sen fark ettiðin halde aðlayan gülü
Acýmasýzca aldýrmaz devam edersin Gülün artýk aðlayacak kýrmýzýsý kalmamýþtýr Siyah akýtýr ama sen yine aldýrmaz Koparýverirsin son kalan siyah gözyaþýnýda
Ve artýk elinde yeþil sapý ve dikenleri kalýr Kýrmýzýsýna akan siyah gözyaþlarýna aldýrmadýðýn gibi Yeþilini de ayaðýnýn altýna alýr ezersin Ve artýk zavallý gül nihayet toprak olmuþtur
O kadar çok ezmiþsindir ki bir gün tekrar Tohumun dan filizlenme ihtimalini bile býrakmamýþsýndýr Bütün bunlarý bir güle yapmýþsýn elbet yine Ayný safýný istersin ama bu kez gül kokusunu duyamazsýn
Ya tutamaz dikenlerini batýrýrsýn eline yüreðine Ya da koklar gül kokusunu alamazsýn kýrmýzýsýndan Ya da kim bilir belkide gül Tüm bu yapacaklarýndan korkup
Ellerinde kendi solar!…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seçil Tepe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.