Küçüldü Dünyalarımız

uyanmaktý
yeni günlere sürgün ettiðmiz.
kovduðumuz saatlerle yeniden merhabalaþtýðýmýz,
ayrýlýðýn ertesi olmamak gibi,
her güne baktýðýmýz.

bir boþluktu aslýnda içinden çýkamadýðýmýz.
satýn aldýðýmýz her duyguya sýðýndýðýmýz.
olmadýðýmýz herþeyi üstlendiðimiz.
yalnýzlýktan korkup bizli cümlelerde insaf aradýðýmýz
insafsýzdý sadece hayat.

kaybolmaktý.
yaþadýðým bugünler birer ceset.
acýya çalan her gülüþtü renkler.
gülümsemenin kahkahalara
tebessümlerin satýlýklara ait olduðu bir oyunduk sadece
oynandýk.
zamanýmýz dolarken uðurlandýk
ve alkýþlandýk üstümüze yapýþan o iðrenç maskelere
ve alkýþladýk kendimizi
üstümüzdeki maske olmuþtuk bir kere.

teselli ettiðin seneler.
ne kadarda uzak þimdiki saniyelerden
bak geçiyor hala adýna hayal dedikleri zaman
adýna yakýþmayan birþeydim vedadan kalan
farkedilmeyen o yokluk
tonlarca yalnýzlýk kadar yalnýzdýk
sayfalardan intikam alýrcasýna
kendimizden intikam alýrdýk.

küçüktük.
büyüktü dünyalarýmýz.
büyüdük.
küçüldü dünyalarýmýz.
yeni þeyler keþfettik
soyutlarýmýzý çaldý somut olan gerçekler
yalanla tanýstýk yarým býrakýlmakla beraber.

þimdiler eskiyi aratýrken
eskilerdi gelecek kaygýsý taþýdýðýmýz anlar
umut hayal ederken güzel
gerçekleþince gerçekleþmediðini anladýðýn,
bir masaldý hayat kaybettiðin son sözler
gizlenmiþ bir avuntu
kemirir beynini bu defalarla birlikte,
aþktý en büyük katil
yasak elma kadar tehlikeliydi bize.


Sosyal Medyada Paylaşın: