Ay keybetti beyazlýðýný, güneþ ondan da renksiz. Yýldýzlar parlamýyor, gökyüzü mavisi kayýp. Çünkü sen yoksun! Kaybetti tüm varlýklar güzelliðini; Gökkuþaðý yedi renk deðil artýk, siyah! aðaçlar siyah.. Gökyüzü, deniz, mutluluklar, asklar, üzüntüler siyah. Sen yokluðuna büründü herþey. Sensizliði yaþýyor dört mevsim. Yazýn güneþ açmýyor, siyah çiçeklerle merhaba diyor günler bahara. Son baharda yapraklar dökülmüyor artýk, tamamen ölüyor aðaçlar Kýþýn heryeri kapkara bir kar kaplýyor. Buz gibi deðil ama .. biz gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
arsubritksa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.