HASRET SAATLERİ
karanlýðý avuturken bir þair düþün hiç uyumamýþ. sence bu hiç sevmemiþ mi..?
Saat 12
gün yine paslý bitiyor
takvimden zamanlar düþerken
sen doðuyorsun yarýnlarýma
katýksýz çay sigara dumanlarýnda
Saat 1
yokluðuna dokunurken
dokunmuyor parmaklarým geceye
yüreðim daraðacýnda
celladý düþüncelerimde ki hasret iplerinde
Saat 2
beynimde tüm kilise çanlarý çalmaya baþladý baþlayacak
içimdeki çocukta bir þey patladý patlayacak
her savaþta ilk vurulan yine ben miyim
bileðim yine büküldü yorgun heveslerimde
Saat 3
hasret çýnar gibi büyümeye baþladý
büyütürken her geçen saat özlemini
sevgimde tomurcuklar çatlýyor
bir sýkýmlýk gözyaþým kalmýþken
Saat 4
uykularýn yine firarda
bir yaným çöl bir yaným mecnun
iflah olmaz yangýn yine baþladý
çalarken içimde bir sevda saati karanlýktaki yanýmda
Saat 5
baþýmý yasladým yanýk ezan seslerine
tüm dualar þahit avutmazken ayazlarda
sonsuzluk uðramaz mý bana sonsuzluk hasretimde
gönlümde bir gül aðacý açtý gölgesindeyken gecenin
Saat 6
kimse sana ben gibi susamamýþtýr gülüm
içerim tüm denizleri hasretimden
sigaramýn son nefesindesin yarýnlar þimdi baþlarken
yanýyorum imdat küllerim senin peþindeyken
Serdar San Ýzmir 12.1 2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.