kendi içim/e..

hiç/
kimse
beklemedi kendi duraðýnda
duraðanýnda
yeniden dönmemi ki
biliyorum
dönmek bu yüzdendi

"kendi içime"

/diye yazýldý baþlýðý þiirimin

kareli ajandalara
ve tükenmez kalemlerle...

elma kokan bir silgiyi
deðiþtiriyorum þimdi
iz býrakýr gibi
yayarak
ve sýkýlmadan hiç...

uzun/uzun
düþünerek seni...

seni diyorum seni/
giderek büyüyen gözlerini
yeniden keþfeder gibi
odalarýnýn duvalarýndan sýzan
sesler gibi/kýrýk...

derine akýyor ýrmaklarýn
ki sen sen susunca

ýlýk ýlýk

ve
oluk oluk
kendine geliyorsun bazen
bir nefes
bir b-akýþ

ve
yanaðýnýn çatlaklarýndan a-kan
su/kuyu

düþtün mü
daha derine
derinlerine?

biliyorum sen konuþmassýn
su-
sa/
bilirdin aslýnda...


uzaklaþtýýkça bende/n
el sallýyorum ben de kendime
bazen görür gibi
uzaktan/usulca
dokunur gibi seyir halinde...

daha sýcak olacak gibi...

son/

-bahar mý dersin?

ve bu sefer
emin misin?


ela gözlerine
su-su-yorum/kýsýk
ki kelime/kelime
çoðalýyor parmak uçlarým
tenin derin ve ýslak
daha fazla gel/me!



(...)
Sosyal Medyada Paylaşın: