Yine elimde kalemim
Kim bilir kaç kaðýt kirlenecek
Bendeki seni sana anlatýrken
Hiç okumadýðýný bile bile
Dünüm silik yarýným meçhul
Heybem boþ yüreðim delik deþik
Cam kýrýklarý ile bezenmiþ
Bir yolda yürüyorum yalýn ayak
Takip edilmeyecek kanlý izler býrakarak
Dilimde bir dua tükenmeyen
Gözlerimde yaþlar bitmeyen
Ýçimde bir alev hiç sönmeyen
Düþüncelerimde yalanlarýn unutmayan
Bulutlar yaðmurlara
Meltemler boranlara
Gözlerim yaþlara
Yüreðim sensizliðe gebe
………
III
Kasvetin tam ortasýndayým
Ýçimde kocaman bir boþluk
Üþüyen bedenimi saran sahte sevgiler
Yüreðimde ebedi bir umutsuzluk
Sevgilerde açan papatyalarým solgun
Elimi uzattýðým her dal kýrýk
Dilek heybesinde sýram geldiðinde
Boþluða dalan parmaklarým
Sahi geçmiþte neydi beni mutlu eden
Mutlu eden bir þey var mýydý
Yoksa ben iyi bir Polyana mýydým
Her fýrsatta kendimi kandýrabilen
………
V
Yine bir isyan yapýþtý ruhuma
Aðlamaklý bir sabaha günaydýn derken
Silkinemeye çalýþtýkça var gücümle
Daha daha derinlere gömülüyorum
Elimi uzatma çabasýndan uzak
Bilerek hiçbir zaman tutan olmayacaðýný
Gerçek yanýmý saran sahtelikler içinde
Bilirim tek bir sevenim yok
Dilimi arýndýrýrken sahte kelimelerden
Beyin hücrelerimi terk etmiyor
Gülen gözler ile yalanlarýný anlatan
Can diye sardýðým sizler
………
VII
Gidiyorum avaz avaz çýðlýklarda boðularak
Sen ise görmedim duymadým söylemedim oyununda
Unutma gün gelecek kanayacak yüreðin
Ve sen
Geç kalmýþlýðýn meyini yudumlarken
Varlýðýmda bilmediðin deðerimi
Yokluðumda anlayacaksýn ….
son