Çıkamadım Yokuşu
Bilinmez bir zamanda, bilinmeyen bir yerde
Yýðýlýp kalmýþým ben, yok elimden bir tutan
Bu dert bu acý beni, mezara götürür de
Merak edip gelmezler, kimmiþ burada yatan.
Ne gidenler hatýrlar, ne kalanlar hatýrlar
Unutulup giderim, o tümseðin altýnda
Böyle yazýlmýþ yazým, kara kara satýrlar
Bir varmýþým bir yokmuþ, yok olmuþum bir anda.
Kimlerin umurunda,yaþasam ne ölsem ne
Dünya bugün dönüyor,yarýn yine dönecek
Adamýn biri ölmüþ,hastalýðý bilmem ne
Bu hayat treninden,herkes bir gün inecek.
Hayat çok acýmasýz,dönüp bakmýyor giden
Düþtüm mü düþmedim mi,merak bile etmiyor
Hele bir düþmeyegör,kalkamýyorum yerden
Her gün yeni bir acý,çektiklerim yetmiyor.
Paran pulun bitince,bakan olmaz yüzüne
Dost bildiðin insanlar,hepsi birer yabancý
Çýkamadým yokuþu,varamadým düzüne
Günden güne çoðalýr,içimdeki bu sancý.
Ölmeyi düþünürüm,gece gündüz aklýmda
Yaþamaktan býkmýþým,yaþamdan vazgeçmiþim
Farklý þeyler düþünsün,herkes benim hakkýmda
Þu ölümlü dünyada,ben ölümü seçmiþim.
Ölüm güzel kelime,tertemiz ve sýmsýcak
Söylemesi de kolay,çekip gitmesi de hoþ
Ölüm beni çaðýrýr,bana açýyor kucak
Yerde sürüngen gibi,yaþamasý artýk boþ.
Ölüm! Az zaman kaldý,bekle beni orada
Ýþimi bitirince,hemen sana koþarým
Baþka iþim kalmadý,ölüm artýk sýrada
Ölümden gayrýsýný,bir çýrpýda boþarým.
Ölüm sanki mýknatýs,beni ona çekiyor
Gitmemek elde deðil,o benden çok kuvvetli
Ölümün adý soðuk,yaþlýlar öyle diyor
Bana sýmsýcak geldi,onu bildim bileli.
Mehmet Ali ÇIBIKLI
30.05.2011-MUÐLA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali Çıbıklı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.