UNUTTUM ARTIK SENİ
Göðsümün orta yerinde
Adýný koyamadýðým bir sancý
Her gün biraz daha öldürüyor beni
Bilmiyorum çýkabilirmiyim yarýnlara
Yine severmeyim seni eskisi gibi
Hayýr sanmýyorum.
Ne geldiyse baþýma
Hep bu sevdadan yana geldi
Ellerim kýrýlsaydý da tutmasaydým ellerini
Kalbim param parça olsaydý da sevmeseydim seni
Göðsümdeki sancýlar hala yerinde dururken
Seni düþünen aklýma yazýklar olsun.
Bu kadar çok acýlar yaþatçaðýný bilseydim
Severmiydim seni hiç hayatýmý sana adarmýydým
Biliyormusun sen benim ömrüme girdiðin andan itibaren
Her þeyim deðiþti acýlarým sevinçlerim hüzünlerim bile deðiþti artýk
Bilmem anlatabiliyormuyum seni sevmiyorum artýk.
Sen veya ben veya bir baþkasý
Ýnan hayatýmdaki hiç bir þey umrumda bile deðil
Saçma sapan yaþýyorum hayatý tadýný çýkartýyorum sadece
Ardýmda býraktýðým bütün yaþantýmý heybeme alýp yürüyorum
Bir deli gibi durmadan yürüyorum seni unutabilmek için.
Sonunda baþardým seni unutabilmek
Seni aklýmdan çýkartabilmek okadarda zor deðilmiþ
Ýnsan istedimi bir kere unutmayý baþarabiliyormuþ her þeyi
Ýþte sonunda bende baþardým seni unutabilmeyi
Seni ruhumdan kalbimden söküp atabilmeyi.
Hele bak bakayým aynaya eski senden
Veya eski benden eser kalmýþ mý ikimizde deðiþtik artýk
Acýlarmý deðiþtiriyor insaný yada mutluluklarmý bilmiyorum ama
Bildiðim bir gerçek var ki sen istesende istemesen de
Sonsuza dek unutum artýk seni.
Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.