doðduklarý yerlerde tel örgülü sýnýrlar çizerler.....
anamýn tek gördüðü deniz eþarbýnýn deseninde dalgalanýr ardýna kadar açýk çýplak sevdalar yoktur oralarda köz acýsýnda sývanan seherler uðrar toprak damlara hantal mevsimler geçer göçerlerin turnalarýn/dan çocuklar aþiret duruluðu kavgalar saklar oyuncak düþlerde ve kimselerin görmediði antik ýþýklar dirilir iki ucu sýr ýrmaklarda.....
dualar ezberlenir yoksul gece siyahýnda kimliksiz kalan ýrklar konuþurken aðlar çarpýk lisanlarda kadýnlar bacaklarýnýn arasýndan çýðlýklar açarken insan yerine adýmlamak ister saçlarýnýn coðrafyasýnda daðlarda rehin tutulan bir kardelen anlatýlýr renklerinde ahu sevmeler beslerken ceylanlarýn sekmelerin/de yaralanýr özlemleri kanayan hikayeler suskunca serilir iklimlere incecik aþklar büyütülür körpe aklýn þehirlerinde yolcular geçer Ýncil/den Zebur güncelere Süryani bölüþmeler yine bir toprak olur aklýn gözlerinde tutkun Tevratlar yanar tanrýnýn aðacýnda Kuran söyler bölüþülmüþ hayatlarýn iksirde/ki duygularýný..
ve bir bütün halinde sýnýrlar ezberlenir aðaç kökü yaþamlarda gecesi eflatun sabahý kenger yalnýzlýklar yakýlýr düþ kurmak öylesine suskun öylesine utangaçtýr geriye kurþun aðýrlýðý hüzün kanadýnda baygýn insanlýk kalýr....
doðduklarý yerin küskün insanlarýna.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
aslan bülent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.