Mehtabýn avare yýldýzlarýyla
Seni yad etmek varmýþ Ay/fer
Odamý aydýnlatan ýþýk huzmesi
Uykularý kaçýrýnca
Samanyoluyla pencere muhabbetini de
Böylece baþlatmýþ olduk.
Aniden onu gördüm
Kýzma bana yosun gözlüm
Ayfer diyordu
Senin adýnla haykýrýþtý ruhuma
Açýkladý kendince
Aydan fer istiyormuþ meðer.
Birde yürekte ki çýrpýnýþlarýný
Melül mahzun gözleri feri solgun neþesiz.
Yar yarasý çekeni dinle diyen sen deðil miydin ?
Dýþlanmýþ besbelli görgüsüz kurallardan
Bahis sevgili olduðundaysa
Leyla idi sözleri dinledim.
Zorlandý önceleri kelimeden tümceden
Ahlakmýþ ilkeleri inançlarý doðrudan
Kendini ayarlayýp çer aðýndan kandilden
Nazlanmadan harbiden ruhu döktü inceden.
Nakýþ olup iþlenmiþ sevgilinin kalbine
Tozkoparan yýldýzý haince girmiþ
Kýraç eylemiþ yurdu vahasýnda yuvayý.
Çisil demiþ dil dökmüþ
Þeyda’sýnda Bülbülleþip
Kabuklar baðlamýþ her gece
Isýrarak kanatmýþ intizarda dudaðý
Böyleymiþ mahzunluðu
Ýhanet vurgunuysa dudaðýnda ilk hece
Nedamette duymamýþ kabýna sýðamayan
Kendini yýldýz sanan
Ketum gökyüzü çarpýðý.
Anladým ki çok çekmiþ
Bu ara bozguncudan
Ýnci gibi gözleri akýttý mercanlarý
Hassas ruhum incindi
Sine öz aðlayarak doldurdum fincanlarý.
Sevgiyle bakýp bana
Sil ara naðmeleri
Gör iþte esrik hallerimi
Çevrem çalkantýlý
Gelmeyen devranýmdan
kaçamam mevkisiz yoz bulutlu ortamlardan.
Samanyolunun
Þavký kendine hayrý d/okunmayanýndan
Aydan bir fer
Ýsteyeninden nelerde öðrendim.
O günden nu yana da
Anladým ki
Ayaklar bir kez kaydýrýlmaya görsün aþkta.
Özenle d/okuduðumuz sevdamýza sahip
Çýkmamýzmýþ demek asýl olan ay/fer
Ayda Ferim
Ay/Ferim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.