Kanadý kýrýk kelimeler çýkmaya çalýþýyor beynimin yükseklerine Sözlerimin yetimliði dindirmeye çalýþýyor kendini yüreðimde Oysa kýrgýn bir kalbim olduðunu bilmezler Sarýlsa biri anlayacak diye korkarken ben Onlar her gece cirit atýyor olmayan düþlerimin içinde
Þimdi nasýl anlatsam nereden baþlasam diye uðraþ verirken Gözleri mavi bir düþ dolanýyor benliðimin içinde Umutsuzluðun siyahý sýzýyor gözlerime Hüznün kýzýl rengine çalýyor yüzümde ki ifade
Oysa Kanadý kýrýk söz dünyasýndan naðmeler benimkisi Uzak diye sevmemezlik etmem Yakýn diye sarhoþluðundan istifade etmem Çünkü yýkýk hayaller kurmaya öyle alýþtým Yalnýzlýðýma öyle sarýlmaya aþýk oldum ki Bir tene dokunmak cezbetmez beni Yada sýcak saatler geçirmek uðruna yaþayamam sevgiyi Ýlla sevmek olacaksa býrakýn kanadý kýrýk Yüreði buruk düþlerim olsun Bir gün çýkmam gerekirse Aslan gibi girdiðim bu yerden Adam gibi çýkabilmeliyim
...
Mehmet Aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.