Duvara karþý oynadým bütün oyunlarýmý Gözlerimi orada açtým Orada kapadým
Duvara karþý yaþadým ben aþký Belki soðuktu Belki konuþamýyordu Dokunduðumda titretmiyordu yüreðimi Ve titremiyordu onun kiremitleri Ama sevdim aþký öyle yaþamayý
Çünkü Ne karþýmda baþka Ne arkamdan baþka oynuyor Ne sahte gözyaþlarý döküyor Nede yalanlar savuruyordu Ben konuþtukça sadece dinliyordu
Belki hüzünlenmeyi bilmiyor Ben þaka yaptýðýmda gülmüyordu Biliyordum Onun duruþu öyleydi Taþtan ibaretti Ve soðukluktan baþka bir þey vermezdi
Herkes dokununca üþürken O benim en karanlýk Ve en soðuk gecemde Sýrtýma aldýðým þal Giydiðim yünden kazak Üstümü örttüðüm yorgan gibiydi
Ben duvara karþý yaþadým hayatý Kimi zaman anlamlý Kimi zaman anlamsýz Yinede Öyle yaþadým Ve bir gün öleceksem eðer Ona karþý ölmek isterim
Mehmet Aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.