İnsan pazarı
Aha güneþ battý akþam oldu,
Sokak çakallarý yine kudurdu,
Hayvanlar haberlerde sunuldu,
Gözüktü bak! kahýr olasý elam kurdu.
Ufukta duygu korsanlarý,
Gösteride bolca sahte göz yaþlarý,
Her gün ayný saatte insan pazarý,
Bunlar sihirli kutu oyunlarý.
Sahnede yaþamdan kareler,
Yürek burkan görüntüler,
Ama bilsinler,
mazlumlar her yerdeler.
Her insanýn var derdi kederi,
Sever Rahman her kese ilan etmeyeni,
Marifet sanýp göz önüne sunduðun çaresizlikleri,
Hiç kimse görmeden uzat yardým ellerini.
Dinimizi severiz dediler,emellerine alet ettiler,
Buldular bir yerlerden maskot kepazeler,
Korkmadýlar,þeytaný iþlerine ortak ettiler,
Anlamadan,bilmeden dini beyan ettiler,
Farkýnda deðiller,sýrat köprüsünden geçecekler.
Pýrýl,pýrýl gelecek kokan çocuklar,
Soytarýlara oyuncak oldular,
Utanmadýlar,masumlardan yararlandýlar.
Nerede kaldý sevgiyle yasayan duygular.
Hayatýmýz dizi oldu,
Kitaplar maalesef unutuldu.
Kavgayla,gürültüyle etki çekmek isteyenler,
Bir gün gerçek tepkiyi görecekler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.