Anneme öldüðümü söylemeyin, Haylaz çocuk yine gecikti desin. Anneme öldüðümü söylemeyin, Bu akþam da yemeði bensiz yesin. Anneme öldüðümü söylemeyin Bana sorarsan dünyanýn en büyüðüyüm Anneme sorarsan O’nun en küçüðüyüm Anneme öldüðümü söylemeyin. Bilsin ki O’nu yoksul yanýmla Huysuz yanýmla,baþkaldýran yanýmla, Ve çocuk yanýmla seviyorum. O’nun beni olduðum gibi Sevdiðini biliyorum. Boþuna söylemeyin öldüðümü Annem inanmaz size Daha çocuk O der Þayet göremezse beni Bulamazsa ellerimi Gelir mezar topraðýmý yer Anneme öldüðümü söylemeyin O ararsa bulur beni Yanýk bir Anadolu türküsünde Belki hüzünlü bir þiirde Belki de ezan sesinde Anneme öldüðümü söylemeyin…
Yýlmaz Özdemir Sosyal Medyada Paylaşın:
Özdemir Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.