Değmeseydi Nefesin Nefesime
çigdem
Değmeseydi Nefesin Nefesime
ve ben sana en saf yanýyla gelmek isterdim aþkýn
Ellerinde doðup büyümek ve gözlerinde büyütmek için
Karanlýk bir yaný da varmýþ doðanýn
Yýrtýcý hayvanlar gibi saldýrgan
ürkek ve çekingen bir sevda
av olur bir anda
Gözlerin, dudaklarýnla anlaþýr
Ýç dünyan karýþýr
sonra da ellerin ve ayaklarýn birbirine dolanýr
Aydýnlýk yaný da vardý oysa
Ah deðmeseydi nefesin nefesime!
Ah deðmeseydi nefesin nefesime!
ne cennetten kovulurduk ne de þeytan sevinirdi
Gül bahçesi olurdu yeryüzü ve gül kokardý tenimiz
Ah nefesin nefesime deðmeseydi
gülün bülbüle ettiði nameler dolaþýrdý dillerimizde
hangi yana baksak cennet olurdu
hani yana dönsek Kabe
Kalp sever de ten uzak kalýr mý hiç bu sevdadan
O da payýna düþeni ister
Ah deðmeseydi nefesin nefesime
Ýsmail’i kesmeyen býçak kesmedi belki de bizi
Uyurduk belki de sevgimizin maðarasýnda
yanmazdýk belki de Ýbrahim’i yakmayan ateþte
Eyüp’ün sabrýndan bir tas da bize düþerdi belki de
Peygamberin sýrtýný sývazladýðý
Müezza gibi düþer miydik dört ayak üstüne
Ah deðmeseydi nefesin nefesime
Musa’nýn geçtiði denizden geçer
Hýzýr’ýn huzurunda diz çöker
Lokman’dan öðütler dinlerdik belki de
kýzgýn bir çöl gibi oysa þimdi yataðým
Hangi nehre dalmak istesem ateþin düþüyor içime
ve ben hangi þehre kaçsam benden önce yüzün geliyor gözlerime
Ah deðmeseydi nefesin nefesime!
MS/ Kahramanmaraþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.