ÜÇ ÇEŞİT KÖRLÜK.!

Üç çeþit körlük vardýr dilde kalpde ve gözde,
Dildeki çirkin bir ses kalp’deki bozuk niyet.
A’ma göz ýþýðýný arar karanlýk izde,
Sade gözü körlerde aranmaz bir art niyet.!

A’ma gözün ýþýðý elindeki bastondur,
Bastondaki ýþýðýn rengi ilahi tondur.
Tondaki her bir ýþýk kör olan göze yöndür,
Asýl körlük kalp’deki dilde olan zihniyet.!

Dildeki çirkin bir ses matem yayar etrafa,
Ýçindeki çirkinlik dökülür her tarafa.
Dilin kemiði yok ki ihtýyaç yok sarrafa,
Körlük eðer dildeyse vahimdir hal vaziyet.!

Kör bir dilden dökülen o sesler hep bed çýkar,
Bed çýkan her bir sözün tek harfi bir can yakar.
Ölçüsüz dilin gözü söze tersinden bakar,
Söze tersinden girip kula verir eziyet.!

Eziyetin büyüyü kalp gözün körlüðüdür,
Dil tersten söz etmiþse o yürek mühürlüdür.
Mühürlü olan kalpse körlüðe hükümlüdür,
Körlüðe hüküm giymiþ kalp iþidir acziyet.!

Acziyet üç gözüde kör olana yakýþýr,
Aciz insanlar arar kabahat kulda kusur.
Hatasýzlýk elbette bir tek Rab’be münhasýr,
Benimki: kalple dili kör olana hicziyet.!

Asýl mevzu bahisse bakýp göremeyenler,
Baktýðýný görmeyip sürç-ü lisan edenler.
Gördüðünü farz edip sonra çam devirenler,
Bakar körlerde yoktur görmek için meziyet.!

Kul TÝRYAKÝ Mesnevi okumuþ almýþ ilmi,
O ilimle süsledim kalbi gözü dilimi.
Üç gözümde açýktýr görür gözler alemi,
Herþey Mevlanýn aksi bakýþtadýr dir öz niyet.!

26 Eylül 2013
00.38
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: