ben.. güya kitap yazmýþ zavallý ahmak, bunak ne kolaydýr bizi tavlamak, tüm çabam ismimin dipnotlarda yer almasýdýr bir “falan kitabýnýzda þöyle buyurmuþsunuz” diye duysak mutluluðun doruklarýndayýzdýr
bu yüzden deðil midir, asistanlarýmýzýn bize muti rolleri zýt siyasi görüþtekilere bile tahammülsüzlüðümüz gel de gör bu köylü karþýsýnda halimi þimdi hemen her cümlemde kusur buluyor, sözde köylümüz mutluluðumuz utancýmýzdýr
söz veriyorum yeminler ediyorum kendi kendime bu köylü kýzýn gözünden bakacaðým sözde fikirlerime literatür böyledir diyorum bilgiç bilgiç, nafile herkes ayrý anlar.. kýrk delik açýyor her dediðime mutluluk ciddiyetle okunmaktýr
halime bakýp alaycý tavýrlarla, “kýyamam” diyor sarýlýyor.. öpüyor, kahkahalar atýyor, halime gülüyor ben ona bakýyorum, dinliyorum savunmalardayým ömrümün sonbaharý, sana neler sunayým da, avutayým mutluluk sevilmek sayýlmaktýr
VARSIN BÝRÝLERÝ ÇOK GÖRSÜN EÞÝNE
Fotoðraf için Sn Bayram Ayhan’a teþekkürler
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.