YÜZ LİRA
Küçücük bir çocuktum,dert nedir bilmez idim,
Arkadaþlarý bulup,biraz oynayým dedim,
Tam çýkmak üzereyken,sokaðýn kapýsýndan,
Yerde bir kaðýt gördüm,aldým baktým meraktan.
Birazcýk inceledim,"herhalde para" dedim,
Hemen koþup anneme onu vermek istedim,
Fakat bizde komþumuz ihtiyar kadýn vardý,
Parayý alýr sandým,beni düþünce sardý.
Biraz düþündüm orda,kafamda þimþek çaktý,
Vardým anneanneme,o da kaðýda baktý,
Cahildi kadýncaðýz,üstelik de fakirdi,
Verdim harcansýn diye,aldý epey sevindi.
Duasýný alarak,ayrýldým annannemden,
Yolda babamý gördüm üzüntülüydü neden?
Birazdan eve döndüm,herkesin gözü bende,
O para babamýnmýþ,düþürmüþ onu evde.
O zamanki yüz lira beþyüzlüðü þimdinin,
Deðiþti birdenbire,çehresi hepimizin,
Babam üç yirmibeþlik vererek,öptü beni,
Ne zaman yüzlük görsem,hatýrlarým geçmiþi.
08-04-1975,BURDUR,H.ÝBRAHÝM DEDEDURAK
edebiyat þiir anýlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.