Dur Gitme! Karnımdaki Şiir Senden!
Günbegün akan gölgelerimden provalar
Karnýmda, sana ait
Sevmekle yükümlü olduðum ketum yaslar var
Büyüdüler caným, aldýr desen de aldýramam artýk
Sen de aldýrma, diðer benlerime, defolu korkularýma
Eski çýðlýklarýmý ararken,
Bak, ne buldum dilimde bu gece :
Okundukça imkansýzlaþan Ýpince kelimeler
Arzuladýkça kuruyan þatafatlý kuyular
Bir beþ lira at da, senin de gölün mucize dolsun
Sonra kulaðýn çýnlasýn, biri seni ansýn, biri seni aysýn
Sonra altý trenine bin, koþ daðlardan,
Ama yavaþ git gözyaþlarýndan, ben oyalarým rakýyý
Ýkna ederim iþte iki gülücüðü, güz fasýllarýný filan
Ben seni son istasyonda bekleyeceðim, elimde bir buket dua
Beni þeyden taný, þey, kýpýr kýpýr suskunluðumdan
Sonra de ki bana :
“dün bitti mi, vadesi dolan sitemler filan.”
Deli!
Ben zaten tüm cümlelerimi caný yanmýþlara baðýþladým
Offf, baþladýk mý þahane bir kaçýþ öyküsüne
“birim!” de, ilk yudumu alýþkanlýklarýmýz içsin
Sonra de ki :
“Gözüm nereden ýsýrýyor bu yalnýzlýðý?”
O kadar , o kadar çok yer dolaþtý ki yüreðim,
Mecburi hizmet : Düþcül bir vazifeyle
O yüzdendir öðrenememem, kavuþmalar lisanýný
O yüzden, hep þivesi bozuk bir nehirmiþ gibi konuþmam
Nerede kalmýþtýk, nereye gömdün onca þarkýyý
Çocukluðundan kalma vedalarý
Boþver, hatýrlama kaybolduðun serüvenleri
Neyse ki ölüm kirlenmiyor
Sen de mi ayný armaðaný aldýn bana
De hadi , neydi bu yaralarýn adý
“en çok yorandýr vedalar”
Off, aðlayacak sote bir var mý buralarda
Hakeza vebalý bir ihtimaldim sen beni bulduðunda
Teneffüste, aðaç dibinde öpmeseydin
Hala fakir bir kurbaðaydým
Dalga geçeceklerdi hala benimle :
“bak bütün kurbaðalar prens oldu! Sen hala sap olamadýn bir hayale!”
Mmmmm
Yorulduysan al benim mecalimi
Ýdare edersin en azýndan kendi özlemine kadar
Daha da yorulduysan talimat vereyim tümmm düþlerime :
“Geri çekiliyoruzzz!”
Ahhh!
Þaka þaka ölmedik, fýsýltýlar sýðýnaðýndayýz
“Kördüðümlerin avuntusu olmaz” deyip
Bir dikiþte bitir sýrlarýmýzý
Tamam geç kaldýn, zaten ne kaldý hijyen namýna
Geçinemiyoruz da zaten buncacýk sevinçlerle
Bir þehrin eskimiþ isyanlarýna çaðrýmdýr sen gitmeden :
“Beni saymayýn, ben oynamýyorum!
Gerekirse gidin kýyamete þikayet edin!”
Ve yokluðun boy verir
Ýllegal bu duygular, aðýr ceza almalý bazý güzel anlar
Bir gün birlikte aðlayabilseydik
Týpký senin gibi aðlamak isterdim
Bu arada,
Mavimin teki yok,
Sen mi aldýn?
Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.