Gündüzü soyunmuþ gözlerin; Karanlýk bakýyor. Beni girdaba sürükleyen kahverengi Siyah bakýyor þimdi. Kirpiklerin bir mýzrak gibi çakýlýyor göðsüme Sensizliði yüzümde söndürüyorum. Yanaklarým tatmadýðým bir suyla yýkanýyor; Tuzlu deðil, kan kokuyor Kanla karýþýk yaðmur var gözlerimde Gözlerini gözlerime gömdüm; Kahverengi aðlýyorum.
Oysa benim rýhtýmlarým var aðlayacak Gözyaþlarým, yapýlacak seferler için akmalý. Peki kaç sefer daha yapýlacak bu rýhtýmdan? Ben kaç sefer daha aðlayacaðým? Ufukta kaç gemi daha söndüreceðim? Kim bilir? Daha kaç þiþeyi kýracaðým bu rýhtýmda? Bilmiyorum, sadece aðlýyorum.
Kýrýlýyor piyaleler birer birer.. Yosun kokuyor etraf. Gündüzü guruba teslim edip bu gün de Temaþaya daldým. Bir çocuk gibiyim þimdi; Ýçimden aðlýyorum.
Haziran 2013 Sosyal Medyada Paylaşın:
arturobandini Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.