Vuruldu bir yürek acımasızca

Vuruldu bir yürek acýmasýzca.
Henüz çok gençti.
Baharýný kopardýlar dallarýndan;
Erkendi,
Kendi içinde kayboldu kendi.
Kör edilmiþti yüreðinin gözleri;
Mevsimler üzerinden geçti…
Mutluluk, artýk çok geçti.

Yitikti…
Ruhu, sevda savaþýnda mertçe kaybettiði þehitti.
Saymýyordu günleri;
Bir günü bir asra bedeldi…

Bitmiþti,
Bitik bir bedendi.
Aðlýyordu.
Gözyaþýndaki tek neden, “neden?”di.
Sordu kendine,
“Her gelen, gider miydi?”  

Ona hep, “ Et týrnaktan ayrýlmaz.” dendi.
Her týrnak, batarak gitti.
Kapatamadý “benim” dediklerinin izlerini;
Týrnak batmasýndan benliðini kaybetti…

Selim Akgün
Sosyal Medyada Paylaşın: