Bir tarafta saf duru uçsuz bucaksýz umman
Diðer yanda sessizce o ummana bakan ben
Ya makbul veya metruk bekleyen garip kurban
Ebediyet yurduna endiþeli akan ben
Yanýmda amellerim ve sadece bir kefen…
Ýki yol var önümde biri otoban þose
Diðeri eðri büðrü zemini kaygan çise
Ýçimde gelgitler var nar ve nur dolu kâse
Baðý mamur edecek veyahutta yakan ben
Bidayeti topraktý, toprak olacak beden…
Dilediðim ameli kimse sormaz yaparým
Hatta kendi yaptýðým putçuklara taparým
Zalimleþir-im bazen benliðimden koparým
Baþýma ya güzel taç veya çirkin takan ben
Biri küfürden biri imandan mamul desen…
Sonbaharda savrulur kuru yaprak misali
Topraða karýþýrým ve yaþarým visali
Bu Âdem’le baþlayan cümle beþer masalý
Kendi-leyin cennete, cehenneme kakan ben
Ya kendime gonca gül veyahutta bir diken…
Cennetlerimi süsler kurar kendi ellerim
Bahçemi mamur eder topraðýmý bellerim
Kýyý köþe tutarým duvar yapar tellerim
Yakacak odun’uma kibritimi çakan ben
Ýyilik kötülüðe gaz, debriyaj ve firen…
Salih Yýldýz…02.10.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.