HAYAT...
HAYAT…
Nasýl bir düzensiz düzendeyiz
Gerçeði görünmeyen gizemdeyiz
Uyur gezer olmuþ faniler
Göz önünde can alýyor caniler
Susuyoruz dut yemiþ bülbül gibi
Boþ lakýrtý edenler adamýn dibi
Kendi dünyasýný yaþýyor herkes
Doðru söyleyene baðýyorlar
‘’kes ulan sesini kes’’
Mertlikten dem vuran yok
Ensesi kalýnýn nasýlsa karný tok
Garibin derdinden sanane
Zenginsen etrafýnda herkes pervane
Hilebazlar almýþ eline zurnayý
Kurutmuþlar çaðlayan kurnayý
Sözünün eri kimdir bilinmez
Sahtekar yalancýdan geçilmez
Doðruyum diyen bükülür parayý görünce
Düzelmez artýk günahý sevince
Ýþçi, emekçinin hali vahim
Kanla yoðurulmuþ bir lokma tahin
Üç kuruþa satýlýyor alýn teri
Söndü sönecek gözünün feri
Üç aylýk maaþýna yediriyorlar ýsýrýlmýþ elmayý
Ýletiþim çaðý deyip yutturuyorlar palavrayý
Günden güne azalýyor maaþýn
Ölsen yerde kalýr naaþýn
Uyan kardeþim uyan
Umudunu kaybetme biraz daha dayan
Yeþerecek yine dallarýmýz
Karanlýktan sonra olur sabahlarýmýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.