FIRINDA KUZU
Fýrýnda kuzunun sözünü duyduk,
Yemeden aðýzda haz oldu gitti.
Þu bizim Ethem’in lafýna uyduk,
Yollara döküldük gaz oldu gitti.
Beþ on kiþi kâfi, yerimiz almaz.
Davet gönüldendir, mazeret olmaz.
Kimi hastalanýr, kimisi gelmez.
Duyup gelmeyene naz oldu gitti.
Motorlu testere usta elinde,
Meþeler gövermiþ türkü dilinde.
Keser kütükleri takoz halinde.
Kucak kucak odun köz oldu gitti.
Baharatý sürüp, folyoya sardýk.
Nazikçe uzatýp fýrýna verdik.
Yemeyi düþünüp, hayaller kurduk.
Hülyasý içimde poz oldu gitti.
Hünerli ustanýn, tuðla fýrýný.
Yandýrdýk ateþi verdik harýný.
Hiç görmedim böyle meþe korunu,
Kuzunun üstüne cýz oldu gitti.
Kaburga tutuþtu, sanki meþale.
Kuzu kömür oldu, þaþtýk bu hale.
Kum attýk üfledik, söndü þerare.
Aþçýya sorarsan az oldu gitti.
Salçanýn hatrýna çarþýya indik,
Eksiði bitmedi geriye döndük.
Ne bulduysak aldýk açlýktan sündük.
Bizim arabaya hýz oldu gitti.
Dile destan oldu, bizim ziyafet.
Ýþim muhabbettir etmem þikâyet.
Fýrýný göçürdü bu küçük afet.
Tuðla düþtü harcý toz oldu gitti.
Ömer beyin yeri tahta hanaylý.
Yemedik kuzuyu noter onaylý.
Kimi sitem eder kimi alaylý.
Bilire bilmeze söz oldu gitti.
Kenan DEMÝREL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.