Bir rüzgar esmiþti, o’ndan bana Ve ayný sertlikle cevap vermiþti dalgalar, kýyýda Cývýl cývýl öten kuþlar yoktu ortalýkta Sanki ondan gelen parçayý hissetmiþ, býrakmýþlardý yalnýzlýðýma
Ýçimi ýsýtan, aydýnlýðýn efendisi yoktu þimdi Gökyüzümün maviliði peþimi býrakýp gitmiþti Kara bulutlar sarmýþ dört bir yanýmý, gökyüzü þimþeklerle aydýnlanmaktaydý Bense gök gürültüsü eþliðinde sana gelen þimþekleri Aðlarken, gülmüþ keyifle izlemekteyim
Ayný bankta oturmuþ, gözlerimle dolaþýyorum etrafý Rüzgarýn varlýðýyla ayaklanan yapraklar, birde zorda olsa uçan martýlar Yapraklar önce vücudundan kopmuþ, sonrasýnda rengini deðiþtirmiþti Ve iþte þimdi varoluþlarýndan uzak savrulup gidiyorlardý Martýlar mý ? Onlar meyvesini aldýklarý yerden hiç gitmemiþti Ýnadýna bir direniþti; ve Bu, onlar için haklý bir galibiyetti
Ne þimþeklerden eser kalmýþtý ne de ufak bir gök gürültüsü Dalgalarýn çýrpýnýþlarý bile son bulmuþtu Yavaþça yoluna giden karabulutlarýn arasýndan göz kýrpýyordu güneþ Müzik týnýsýnda ötüyordu martýlar ve sýrada; Tüm tatlýlýðýyla gökkuþaðý belirmiþti Birde üzerinden süzülüp diðer varoluþlarý toplamak üzere yol alan rüzgar Anlaþýlan gitme vakti gelmiþti, yalnýzlýðýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Onur K. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.