þafak vakti vur beni
ilk martý çýðlýðý bu köhne balýkçý kasabasýnýn göðünü
bir baþtan bir baþa yýrtarken...
yýldýzlarý bir de yakamozlarý sessizce ölürken
tek kurþunla þakaðýmdan ...
göz bebeklerimden sökülen
o en son damlayla gün ýþýðý oynaþýrken...
ezan sesleri yükselirken minarelerden
akla kara ayýrt edilmeden...
sür namluya tek bir kurþun
sen dilenmiþ duamýn minzevi aminim den vur...
omuzlarým üzerinde yýldýzlar
ayaklarýmýn dibinde yakamozlar can çekiþirken...
senli deli sevinçleri
çýlgýn seviþleri cennetim sen kokan geceleri
avuçlarýmda titreyen masum sýcaðýný
her zerreme iþlemiþ nefesini ayýr da soluðumdan
vur beni
þehir uyanmadan
sokak lambalarý usul usul can verirken...
gün ýþýðý þebnemlerle oynaþýrken
yakamozlar çarmýha diri diri gerilirken ...
dudaklarýmdan bir ah düþerse
bil ki duadýr sana
avuçlarýmda sakladýðým aminlerden
çýðlýk çýðlýða þimdi
vur beni...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.