geceler boyu dokunmadan
sevgimi ten edipte avuçlarýma parmak uclarýma
gözlerime yüz ettiðim özlemlerimi sevdim
sevdim okþadým saçlarýný bir bir tel tel öptüm kokladým
sen hiç bilmedin
duymadýn...
kutsar gibi baþtan ayaða kokunu teninden
nefesini soluðundan ayýrýp can gibi sevdim seni...
sen görmedin
ay dökülüyordu geceye çaðlayýp
yakamozlar
göksuya koþuyorlardý nefes nefese
haylaz çocuklar gibi umarsýz yüzleri kirli...
sen duymadýn
kýrlangýç türküsüydü soluksuz rüzgarlarýn önünde
sevincim...
nefesi kesilmiþ öpüþ dudak kýyýsýnda
gökyüzü yýldýz yýldýz yaðarken üzerimize...
sen bilmedin
sevinçten ölüyordum þafak sökerken çýðlýk çýðlýða
gün düþtüðünde
gül yapraðýnda titreyerek ölen þebnemler gibi ölesiye sevdim...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.