Gece Kokan Güller

sabahýn ilk ýþýklarýný satan boþluðun sesi
sessizliðin damlardaki inlemesi dinmedi hala
sizi düþleyerek baþka þehirlerde açtým gözlerimi
dikenler battý
baktý
burcunda gül olmayan

zamanýn fýrçasýyla atýlmýþ her kesik
her kesik kendi uzunluðunu kýsaltýyordu
aðaçlara bir selam kuþlara haber
içinin donuk sözlerini rüzgarla paylaþan hava
ne olur
bir demet hayal versene bana

büyüsü gizlenmiþ sisler duruluyor
bir kadýn bile belirdi demin
köpeklerin havlamasý ve senin aðlaman
camdan sýzan bakýþlar gibi sarýlsa bana
yapraklarýný öperdim bahçendeki dallarýn

oda dolusu biraz göz yaþý
ve biraz anasonlu sonbahar kokuyor uçurumlar
Tahsin uyuya kalmýþ elindeki resimle
ara sýra köpüklü bir ses hala seviyorum diyor
pencerelerden kaçýp giden eski sevgilisine

birazdan iþ güç baþlar
motorlar kükrer erir içimin beyazý
bir saðanak patlasa da bugün iþe gitmesek
gitmesek iþe
kaðýt mý kanar demir mi
hayat dediðin cebin delirmesi mi.



Sosyal Medyada Paylaşın: