Tufanın Son Mısrası

yalanlar söylediler
daha içli bir þey için insan deðilsin diye
olsak ne olur sen dedin diye
çatlayacak deðil ya gök yüzü
tufanýn son mýsrasýndan koptum tersime
biraz daha deðiþirsek bize maymun diyecekler bize
hemen oracýkta duvarýn arkasýnda
uzatmadan söylemek gerekirse
kestirip atmak gibi olmasýn ama
darwin kýlýklý ruhlar böbürlendi
markxetene ve lenente
la ilahe illellah
der demez korkan çocuklar üstüme
ne diyorsun tanrýya ve bize
her þeyi konuþabilmenin özgürlüðü bu
istiyorsanýz sorun gök yüzüne

epeyce parçalandýk duygumuzun inceliðine
birinin üstünü örtsek kendini çok zannederdi
oysa bir bardak deðiþtiren su ve karanlýk
eþlik ediyordu küçük konuþmalarýmýza

ilk defa ayný düzlemde ona beni niye yarattýðýný sordum
eðleniyorum ve
tek ve yalnýz oluþumu kutluyorum sizinle
bana acýdan bahsediyorsun
ademin havvaya duyduðu inceliðin içini açmama izin verirsen
ki bunu iyi biliyorsun
niye kendine yakýþtýrmýyorsun bizi

durdu ve aðladý benimle
düþüyorduk bir birimizi tutarak
çok þeyler konuþtuk uzunca beyaz
o bir
bir kitaptan bahsetti bana
harfleri patlamamýþ yeni bir kitaptan
kalkýp kendime geldim
çok üzüldüm
kalbi kýrýk muhteþem mustafaya.


Sosyal Medyada Paylaşın: