Cürek Akşamlarında

Tedirgin bir mum ýþýr Cürek akþamlarýnda
Uzak týkýrtýlarla bir tren çýðlýklanýr
Ve bir hüzün dolaþýr pencere camlarýnda
Dolup taþan bir yürek aðlamaktan utanýr
Gözyaþý bir büyük sýr Cürek akþamlarýnda…

Gök iþlenmiþ bir bakýr Cürek akþamlarýnda
Yer, ateþte eriyen kurþun gibi þekilsiz
Þu yetim güvercinler sarý ev damlarýnda
Köye ayak bastýðým günden bu yana dilsiz
Yetmez acýma sabýr Cürek akþamlarýnda…

Evet, bitmez bu kahýr Cürek akþamlarýnda
Dört duvar arasýnda tükeneceðim pul pul
Öldüren bir sessizlik bahçenin çamlarýnda
Kanat çýrpan bir kuþ yok ufkuma usul usul
Dakika sanki asýr Cürek akþamlarýnda…

Donmuþ su gibi aðýr Cürek akþamlarýnda
Daðdan vadiye inen keder yüklü bulutlar
Sükûtun saðýr eden siyah tamtamlarýnda
Ufalanýp gidiyor gül kurusu umutlar
Delinir, kanar baðýr Cürek akþamlarýnda…

Bin bir kâbus yaþatýr Cürek akþamlarýnda
Benliðimi kuþatan bu yalnýzlýk ateþi
Düþlere tutsak oldum ömrümün baharýnda
Ýsyanýmýn, dünyada bulunmaz belki eþi
Hançer gibi her satýr Cürek akþamlarýnda…

Tut o hançeri batýr Cürek akþamlarýnda
Batýr da bitsin artýk derûnumdaki sýzý
Yoksa çýldýracaðým tarifsiz gamlarýnda
Ey karanlýk gecemin müteveffa yýldýzý
Beni koynunda yatýr Cürek akþamlarýnda…

Ahmet KÖKEN



Sosyal Medyada Paylaşın: